Çaput Bağlama Yazısı #5

  Eyyyy 2018;

  Ne ara üçüncü ayına geldik senin biz ya! Biraz sakin ol rica ediyorum. Bu hızla devam
edersen, yine çöp bir yıl olacaksın benden söylemesi. Kimse kayda değer bir şey yapmaya fırsat bulamadan hop bir bakmışız bitmişsin. Sayaç sıfırlanmış.
  Oysa ne planlarım vardı benim. Spora başlayacaktım, her gün bir film izleyecektim, her hafta bir sezon dizi bitirecektim, günde yüz - yüz elli sayfa kitap okuyacaktım, sağlıklı beslenecektim, pozitif olacaktım... Ne mi yaptım? Galiba kocaman ve hiçbir işe yaramayan bir patatese dönüşmekten başka hiçbir şey. Ne diyeyim, seven beni patatesken sevsin :(

  Ama yani şu çağda mükemmel insan  diye bir şey yok ki canım. Herkes İnstagram'da mükemmel.


 Çaput Bağlama Yazısı: 

 

Biz konumuza dönelim. Mart 2018 için dileklerimizi dileyelim. Daha önce de yazdığım "Çaput Bağlama" başlığı altındaki yazılarıma bir baktım da, bir insanın hiçbir dileği kabul olmaz mı acaba? Mesela bir önceki yazıyı ele alalım. Ekim 2017'de yazmışım. Umduğumdan çok okunmuş. Hatta en çok okunanlar arasında ilk ona girecek kadar okunmuş. Lakin yok arkadaş. En basit dilek olan Narcos isimli garabet diziyi bitirme olayını bile gerçekleştirememişim. ( Ne yapayım üçüncü sezon rezalet olmuş.)
 Sen ki yumurtaya can veren rabbim, artık beni bir görsen mi?

  Yok, yok. Suç bende. Bir insanda hırstan yana hiç mi bir birikmiş olmaz? Her sabah yeni güne umutlarla uyanıyorum, hatta daha doğrusu uyanamıyorum. Bugün şunu yapacağım, şurayı toplayacağım, şunu yazacağım, şuraya mail atacağım... Gözümü bir açıyorum saat olmuş öğlen bir buçuk. Sonra da gün bitiyor zaten. Yani bitmiyor da, yemek filan derken... Anladınız işte.
 Bu sebeple, sevgili Mart'tan ilk dileğim daha dinç biri olmam. Zaten okul filan başlıyor bu ay, muhakkak daha aktif olacağım. Lakin ben daha daha aktif olmak istiyorum. Flash gibi.

  Daha çok işe yaramak istiyorum. Kendim için yaşamak yetmiyor. Keşke bir yardım kuruluşum filan olsa da insanlara yardım edebilsem. Yalnız bu hayal bu ay gerçekleşmez muhtemelen. Bu sebepten en azından etrafımdaki insanlara yardımım dokunabilse. Maddi açıdan olmasa da manevi olarak. Ay ben yeni nesil Güzin Abla olmak istiyorum galiba. Olur mu dersiniz?

 Yakınlarımın olmaz dediklerini duyar gibiyim. Eskiden kendimi başkalarının dertleriyle darlayamayacak kadar depresif biriydim de... Bu ay yok öyle bir şey. Dinliyorum anacım, çıkın çıkın yazın.

  Sağlık, huzur, mutluluk da istiyorum elbette ki! Lakin her şeyden önce artık şu masamda duran
sevgili menekşemin çiçek açmasını istiyorum. Gözüm gibi bakıyorum. Kendim su içtiğimden daha çok saksıyı suluyorum. Konuşuyorum. İnanmayacaksınız ama şarkı bile dinletiyorum küçücük saksıya. Yeter be. Artık evdekiler deli gözüyle bakacak bana.
  En son muhabbet kuşum Şakir öldükten sonra evcil hayvanlara karşı olmaya karar vermiştim. Yani ufacık bir kuşun ölümü bile bu kadar etkiliyorsa eve aldığım kedi ölürse intihar ederim diye korkmuştum aslında. Neyse işte bu menekşe belki yerini doldurur diye düşündüm. Bir de çiçek açsa!

 Menekşe demişken: "Bir menekşe kokusundan seni aramak var ya, bu hep böyle böyle gider mi?" diyerek başka bir kanayan yaramın kapanmasını dileyeceğim. En sevdiğim çiçek de bu dizelerden ötürü menekşedir bu arada, kısa bir not.
  Anlayacağınız üzere bu ay, henüz tanışmadığımı umduğum. ( Lütfen henüz tanışmamış olayım yani etrafımdakilerden biri olmasın...) aşkımı bekliyorum. Böyle diye diye on sekizimde evlenmek istediğimi sanacaksınız ama yok öyle bir şey. Yalnızca yaşanmaya değer bir hikaye istiyorum.
  Evet, aşk meşk değil. Tam olarak istediğim şey bu: Yaşanmaya değer bir hikaye.

 Şubat ayı deliler gibi film izlemişim. Artık Snapchat arşivimde tutuyorum izlediğim filmleri. Hatta beğendiğim sahneleri çekip ara sıra izliyorum. Snapchat'i kullanma amacım bu oldu. Bir de Imdb'den puan veriyorum. İyice kendimi film eleştirmeni sanmaya başladım.
 Mart'ta filmden çok dizi izlemek istiyorum. Mümkünse bu dizi de La Casa de Papel olmasın. En son Narcos da bu kadar popülerdi, sonra ne oldu? Daha ikinci sezonda Pablo'yu öldürdüler. Yok bir daha tövbe popüler bir dizi izlemem. (Canımın içi Game of Thrones hariç.)
 Gerçi başlamayı düşündüğüm diziler de This is Us ve Peaky Blinders. Ne yapayım ya, seviyorum popüler kültür. (Narcos hariç.)

 Ne çok şey istiyormuşum. Kesin yine göz açıp kapayıncaya dek ay sonu gelecek ve ben hiçbir şey anlayamayacağım bu işten. Ne yapayım kaderim buymuş. Umudumuz olmasa da yazdık işte.

Bu ay bütün dileklerimizin çiçek açması dileğiyle...