14 Şubat... Ne?

  Çok şık olan başlığımdan anlayacağız üzere bugünkü konumuz 14 Şubat Sevgililere Sövme Günü...

Değil miydi bunun açılımı böyle ya? Ben öyle biliyordum...
  Çünkü emin olun şu 14 Şubat muhabbetini sevgilisi olan insanlardan daha çok yapıyoruz. Kraldan çok kralcıyız anlayacağınız... Yok efendim neymiş "Kapitalist toplumuuun, kapitalist düzeniiii!" Her haltı kapitalizme atın zaten. Demiyorsunuz ki vasıfsızın teki olduğum için sevgilim yok, üzerimdeki ezikliği atmak için kendimi teselli etmeye çalışıyorum diye!
  Yani elbette gerçek anlamda, 14 Şubat Aziz Sevgililer Gününü, (Böyle de mi değildi açılımı?) gerçekten kapitalizmin modern insana dayattığı bir gereklilik olarak gören, okumuş yazmış ve en önemlisi üzerine kafa yormuş insanlara sözüm yok. Onlar zaten aşmışlar. Gitsinler elit bir yere, çekmesinler bu IQ seviyesi eksi yüz trilyon olan insanların mıç mıç ilişkilerini.



  Ne diyorduk, 14 Şubat Sevgisini Yaşayanlar Günü... İnsanların elinde kırmızı güllü buketler, boyumuzca kocaman ayıcıklar; bazılarının cebinde kırmızı kadife kutu, bazılarının cebinde olur da reddedilirse diye duran mendil... Bir sürü klişe şey... Peh, özel gününüz batsın.

 Bir kere günde sorun yok benim açımdan. Sorun insanlarımızın o günü bayağı hale getirmesinde. Zaten şu erkekleri, hangi geri zekalı kız, öküz kadar kocaman peluş ayılara bayıldığımıza inandırdıysa Allah cezasını versin! Ya biz sekiz yaşında mıyız? O ne yani, ne o?
  Bir peluş ayı muhabbeti, iki pırlanta reklamları.. Kat-la-na
-mı-yor-um! İllaki gözümüze gözümüze sokacaksınız değil mi o yüzükleri? Sevginizi taçlandırın filan toplarına sokacaksınız milleti? Ooo devam aferin.
 Sanki bir erkek, bir elinde pırlanta kutusu öteki elinde peluş ayısı, kısacası cebinde parası olmadan bir kızı sevemiyor. Öyle bir dayatıyorsunuz ki insanlara hediye hediye hediye diye millet aylar öncesinden 14 Şubat stresine giriyor.

 Yani bence günde sıkıntı yok. Sıkıntı bizde. Ramazan bayramında Coca Cola reklamları hortluyor, anneler gününde sevgililer gününde uyuyakalan pırlantacılar yataktan fırlıyor, babalar günü desen takım elbise satan mağazalar için üçüncü dini bayram mübarek.
 Bizim insanımız da hipnotize olmuş tavuk gibi doluşuyor mağazalara. Alsan bir dert almasan iki dert!

 14 Şubat Sevgisiz Kalmayın Günü'nü sadece hediye budalaları tarafından ele almayalım. Bir de hediye için ruhunu teslim etmeye hazır ama sevgilisi bir şey yapmaz belki korkusuyla "Yok canım, biz bu günleri hiç önemsemiyoruz." diye bize kakalayan tiplerden bahsedelim. Ayın on beşinde gelirsiniz ama "Berke Can bana şunu aldı." , "Doğan Su benim için amuda kalktı." diye anlatıp hava atmaya.

Öf vallahi sıkıldım. Herkes ne halt yerse yesin ama benden uzakta yesin. Ben sadece fikrimi beyan ettim, gerisiyle ilgilenmiyorum.

Bu sefer doğru söyleyeceğim;

14 Şubat Sevgililer Günü'nü sağ sağlim atlatmak dileğiyle...