Beni ta 2015'ten beri okuyanlar bilir, ilk yazılarımı hep "karamsarpollyana" nickimle yazmışımdır. Lisede dünya üzerindeki tüm güzelliklerin olabilitesine inanırken bile her daim kendi kendimi bileklerinden tutup geriye çeken bir kötü yönüm vardı. O zamanlar, bir nebze somutlaştırmamız gerekirse ying-yang'e benzetebileceğimiz tutumumu bu nick ile çok iyi tasvir ettiğimi düşünürdüm. (Bu arada Pollyanna iki "n" ile yazılır, ben biraz daha farklı olmak istediğimden tek "n"yi silmiştim waooow kuul görl)
Şimdi artık nick kullanmak çok saçma gelse de (aslında buraya yazarken kendi ismim dahil kimsenin ismini yazmıyorum farkına vardıysanız...) o karamsarpollyana yanım her zaman beni oluşturan en büyük özelliğim oldu, olmaya da devam edecek.
Eğer geçmişi birazcık geriye atarsak, şimdiki zaman çekim ekiyle oluşturduğum eylemlerimde yine bardağın boş tarafına odaklanan neşeli biriyim. Zıplaya hoplaya, hiç gitmek istemediğim yerlere gidip; ağlayarak eğlendiklerim olur.
